بعد.نوشت: کاشکی همه ی انفجار ها به شکستن ختم نشود کاش دلها غیر قابل انفجار بود کاش جشنواره بزرگ حساب های قرض الحسنه ی بانک دلها حداقل موجودی برای شرکت در جشنواره مقداری معرفت و هر لبخند روزانه یک امتیاز به رویا هات فکر کن !! شاید امتیازی برای فردایت باشد و معرفتی برای این دنیا ی بی وفا خدا را چه دیدی شاید در جشنواره دلها برنده شدی!! عشق سوزان است بسم الله الرحمان الرحیم هر که خواهان استبسم الله الرحمان الرحیم دل اگر تاریک اگر خاموش بسم الله النور گر چراغان است یسم الله الرحمان الرحیم نامه ای را هد هد اورده ست اغازش تویی از سلیمان است بسم الله ار حمان الرحیم سوره ولبل من برخیز والفجری بخوان دل شبستان است بسم الله الر حمان الرحیم قل هوالله احد عشق الله صمد راز پنهان است بسم الله الرحمان الرحیم گیسویت را باز کن انا فتحنایی بگو لبانت محیی الاموات لبخندی بزن مردن اسان است بسم الله الرحمان الرحیم هر که مهمان است بسم الله الرحمان الرحیم یادش به خیر خاله بازی چه قدر خوش می گذشت ان روز ها ان روز ها که تموم ارزوم این بود که مامانم بعد از ظهر ها اون گلیم گل قر مزی را بدهد تا با بچه های همسایه یه دل سیر خاله بازی کنم. بعدش از پای اف اف به ما مانم می گفتم که مامان جون ! ماما ن خانوم(با کمی چرب زبانی خودم به ما مانم می گفتم: که اجازه می دهد تا با دختر همسایه تا دم سوپری برویم وسریع بیاییم) و او هم طبق معمول با نه ای قضیه را به پا یان می رساند به قول خودش. اما ... من که مجاب نشده بودم سریع به دوستم می گفتم برویم .فقط سریع بیا ییم. و چه کیفی می داد. دویدن ها یمان تا سوپر وبرگشتمان تا خانه .چه مسابقه ها که نمی گذاشتیم. من با این که تپل بودم ولی همیشه او را در مسابقه ها می باختا نداندم. و بعد رو به هم می کردیم مثل خاله خوان باجی ها می گفتیم که چی خریدیم. وکی بخوریم. وبعد به بها نه ی این که یه چای مهمون من باشد به گلیم خودم دعوتش میکردم. واااااااااای که چه قدر کیف می داد. مخصوصا ان موقع خرید. و من هر دفعه چه قدر تند تر از دفعه ی قبل می دویدم. وای که چقدر دلم برای یواشکی رفتن هایم. واون خاله بازی هایم تنگ شده. همیشه در بازی ها نقش مامان را بازی می کردم. تا بزرگتر از همه باشم. ولی الان برعکس فکر می کنم وبه عجول بودن خودم می خندم. اخه کسی نیست به من بگوید توی این دنیا ی ادم بزرگ ها چی خیرات می کردند که تو این قدر مشتاق بودی!!! همیشه در گرگم به هوا از گرگ شدن فرار میکردیم و اکنون نا خواسته در تمام بازی ها گرگیم!! بی انکه از خودمان بترسیم! من از هفت سنگ میترسم می ترسم اون قدر سنگ روی سنگ بچینم که دیوار مارا زیر اوار خود بگیرد کاش میشد لی لی بازی کرد که در هر رفتنی دوباره بر گردیم. یادش به خیر سنگ کاغذ قیچی ها سر نوبت هامون ذعوا میکردیم. چه قدر بچگی خوب بود ساده صمیمی وای که چقدر دلم تنگ شده. دلم برااای مسافرت های مدرسه.جنوب بردن. دلم برای همه تنگ شده حتی سوسک های دستشویی دیگه ببن چه اوضاعی شده!!؟؟ وااااای که چقدر دلم برای دوستای صمیمی ام تنگ شده. کاشکی قدرشون رو میدونستم. کاشکی می دونستم یه روزی یه جای همه پشیمون میشن از کارایی که میکنن. از کارای الکیشون واااای که چند ساله دیگه هممون دیدنی شدیم. چه قدر به نظرمون بعضی کارا مون احمقانه میاد. خوش به حال کسی که حواسش توی این امتحان به خودش بوده. واز برگه بغلی کپ نمیزده. خوش به حال کسی که رفیق نیمه راه نبودن. واای که بهترین سال زندگیم تا حالا را هنمایی بوده میگفتن خلیی خوبه ولی من باور نکردم اخه یه دنده ای هم حدی داره. واای که چه راحت خاطره ها جون مگیرن وای سمای من . سمای اسمونی سمای ستودنی وای که وقتی یاد سفر اصفهان میافتم چهارستون بدنم میلرزه.وای که چه قدر خوش گذشت. گذاشتن ناظم منظبت پشت در اسانسور . وشکستن کاسه کوزه ها در سرما چند نفر. وای که چه قدر خوش گذشت سفر تبریز. وای که چه خاطره ها تو کوپه داشتیم. وای که چقدر خندیدم.میونی چند وقته اون طوری نخندیدم. اشکم هم در می اومد. به قول غزاله وسما :سوده داری گریه میکنی یا میخندی!!؟؟ وای غزاله غزاله ی من غزاله ای که در طلوع تنها شدی وااااااای که خدا میودنه چه قدر دوست دارم. واما فرهنگ.. اون قدر تعدادشون بالا رفت.اما همه شون توی جنوب نبودن که بخوام یه عکس دسته جمعی شون رو بذارم. عکس یادگاری ایشالله سال بعد. امید وارم ناراحتتون نکرده باشم. عطیه فاطمه توی کلمه ها جا نمیشن. یعنی اون قدر بزرگن که .... نمیدونم چرا این جمله باورم نمیشه!!؟؟: هر دلبستنی یه دل کندنی داره!!!؟؟ 
.jpg "مادر جای فرزند")
| قالب جدید وبلاگ پیچک دات نت |
درباره سایت
من نه شاعرم نه نویسنده . . . چشمانـــت خودشان غزل می سرایند لبخنـــدت خودش واژه ها را به رقـــص وامیدارند . . . من فقــــط از رویــشان مینویسم . . .
منوی سایت
آرشیو سایت
پیوند ها
اختصاصی ویژه
طراح قالب
امکانات سایت