نمي دونم چرا جديدا هر وقت اسمت مياد هر وقت حرفت ميشه هر وقت کامنتاتو مي بينم هر وقت يه چيزي پيش مياد که به تو ربط داره ... ياد اردو ي کرج مي افتم ... الان جواب کامنتمو که ديدم ديگه خيلي ياد اردو ي کرج افتادم ... توي راهرو ...جلوي در ... من ... تو ... بغضي که خيلي وقت بود مي خواست بشکنه ... نگاه مهربون ستوده ... واي خدا چه قدر خاطره هامو دوست دارم ... مخصوصا اونايي که با ستوده بود رو ...