مرا به خیر تو امیدی نیست!!!

شر مرسان!!

باید خودم را ببرم خانه...... !

باید ببرم صورتش را بشویم.....

ببرم دراز بکشد....

دلداریش بدهم ، که فکر نکند....

بگویم نگران نباش ، میگذرد.....

باید خودم را ببرم بخوابد.....

“من” خسته است.....

هر دو شکستیـــــم،

تو قلبـــــم را ، من غــــرورم را

هر دو رقصیــــــدیم،

 تو با دیــــگری ، من با ســــازهای تو

هر دو بــــــازی کردیم،

تــــــو با من ، من با ســــــر نوشتم

و در آخــــر ...

 هر دو پـــی بردیم

تو به حمــــاقت من ، و من به پســـــت بودن تـــو

آری ..

این شبــــاهت های متـــــفاوت هر روز آشــــــکارتر می شوند...

پ.ن:حال این روز هایم را در روز های اخر خرداد پنهان میکنم!!

اخ جون بعدش تابستون!!

خلاصی حداقل 3 ماه....

 

 

 

نوشته شده در جمعه 91/3/19ساعت 7:24 عصر توسط سوتی یا قوتی نظرات ( ) |